Page 8 - XXIV Studencka Sesja Plakatowa, II Pracownia Fizyczna, Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
P. 8
Badanie magnetycznej relaksacji protonów metodą echa
spinowego.
W doświadczeniu badano czasy relaksacji podłużnej (T1) oraz poprzecznej (T2) wybranych związków. Pomiary w pierwszej części wykonano
dla roztworów wodnych CuSO4 oraz glukozy o nieznanych stężeniach, dla których wyznaczono oba czasy relaksacji. W kolejnym etapie
wyznaczono czasT1 dla roztworu CuSO4 o stężeniu 1,25%, medium DMEM oraz ich mieszanin.
WSTĘP
Magnetyczny rezonans jądrowy bazuje na własnościach magnetycznych
jąder atomowych. Jądra o niezerowym spinie selektywnie absorbują fale
elektromagnetyczne o określonej częstości [1]. Momenty magnetyczne
takich jąder umieszczonych w polu o stałym wektorze indukcji
zaczynają wykonywać ruch precesyjny z częstością Larmora Ω=gB.
!
Przyłożenie dodatkowego pola magnetycznego wytrąca je z ich stanu
równowagi (Ω1 =gB1) . Jeżeli spełniony zostanie warunek Ω=Ω1
występuje zjawisko rezonansu magnetycznego.
W ten sposób wzbudzone jadro wracając do równowagi
termodynamicznej będzie ulegało relaksacji. Wyróżniamy relaksację
podłużną (spin-sieć) której czas trwania oznaczamy parametrem T1 i
określa on czas odbudowy podłużnej składowej magnetyzacji. Relaksacja
poprzecza (sieć-sieć) związana jest z zanikiem poprzecznej składowej
magnetyzacji a czas trwania tego procesu oznaczamy T2.
Jedną z metod umożliwiającą pomiar czasów relaksacji jest metoda echa
spinowego. Polega ona na podaniu sekwencji dwóch impulsów, które
obracają wektor magnetyzacji: o 90 impuls π/2 i o 180 impuls π. Po
0
o
takim samym czasie jak pomiędzy impulsami pojawia się sygnał echa Przekrój działania pola B1 na moment magnetyczny cząsteczki [1]
spinowego, którego amplituda zależy od czasu (tD) między kolejnymi
impulsami.
OPIS EKSPERYMENTU
W skład układu pomiarowego wchodził spektrometr impulsowy
Katarzyna 1. Glukoza i CuSO4 PS15 firmy Ella, elektromagnes oraz stabilizator pola
magnetycznego JTM83.
Jurkowska Po ustaleniu czasu trwania impulsów π i π/ 2 , zastosowano
metodę 3 impulsów w kolejności π-π/2-π, podawanych w jednym
kierunku x. Zmieniając czas pomiędzy impulsem π a π/2
odczytywano zmiany amplitudy echa spinowego. Do tak
zebranych danych dopasowano funkcję o wzorze:
!
= ∗
Gdzie A i T1 to parametry podpasowania prostej 2. Wpływ CuSO4 na czas relaksacjiT2 medium DMEM
Na tej podstawie wyznaczono następujące wartości czasu T1:
Nazywam się Katarzyna Jurkowska i jestem studentka
= 3,368 3 W analogiczny sposób wyznaczono czasT2 dla:
III roku biofizyki. Do wyboru takiego kierunku skłoni- = 119,137 7
ło mnie zainteresowanie medycyna i biologia, lecz nie 1,25% = 16,276 2
Następnie w celu wyznaczenia czasu T2 zmierzono zależność
w klasycznej formie, a takiej która łączy w sobie moja amplitudy echa od czasu pomiędzy impulsami π/2 a π : = 1096,7 3 5 ms
Wyznaczono również czasyT1 mieszanin tych dwóch substancji
kolejna ulubiona dziedzinę nauki jaką jest fizyka. Pra- = 15, 70 8
+ 10% = 132,8 5 5 ms
ce licencjacka pisze pod opieka Pani dr.hab.inż Eweliny = 1,959
+ 20% = 107,056 5 ms
Lipiec i jej tematem jest „ Zastosowanie spektroskopii
+ 30% = 83,273
Ramana w badaniach składu chemicznego substancji + 0% = 7 ,699 6
czynnych testów wykrywających białka charakterystycz- + 50% = 13,609 1
ne dla wirusa SARS COV2”. W przyszłości chciałabym
rozwijać swoje zainteresowania związane z informatyka
jak i bioinformatyka. W wolnym czasie rysuje i czytam
książki, głownie kryminały i science-fiction. Dodatkowo
dla odstresowania uprawiam różnego rodzaju sporty
jak np. jazda konna, wspinaczka.
.
Zależność eksponencjalna objętości dodanego CuSO4 od czasu T1 dla
medium DMEM.
Źródła: Podsumowanie
[1] Skrypt do ćwiczenia Z7
W przypadku czasów relaksacji widać zależność szybszego zachodzenia
[2] „Pomiary czasów relaksacji podłużnej i poprzecznej relaksacji T2 w stosunku do T1. Jak widać wyraźnie na wykresie powyżej
wybranych cieczy z wykorzystaniem skanera EFNMR” dodanie CuSO4 wpływa na skrócenie czasu relaksacji. Niepewności w
Mariusz Trybus otrzymanych wartość mogą w dużej mierze wynikać z problemów z
ustabilizowaniem sygnału, co jest główną trudnością w tym
eksperymencie.